Boccia

Boccia to dyscyplina paraolimpijska wywodząca się z gry w bule (pétanque). Wymaga precyzji, strategicznego planowania i umiejętności adaptacji do warunków gry. Istotne jest umiejętne blokowanie ruchów przeciwnika i precyzyjne celowanie.

Historia dyscypliny ⏳

Boccia to sport z długą tradycją. W podobne gry grano już w starożytnym Rzymie. Włosi zaś do dziś grają w bocce, czyli tzw. bule. Rozwój boccii jako sportu dla osób z niepełnosprawnościami nastąpił w latach 70. XX wieku, a w paraolimpiadzie zadebiutowała w 1984 roku. Od tego momentu, boccia zyskała międzynarodową popularność.

Podstawowe zasady 📖

• Cel gry: Boccia to gra, w której zawodnicy rzucają kolorowe kulki (czerwone i niebieskie), starając się umieścić je jak najbliżej białej kuli (jack). Gra jest przystosowana dla osób z różnymi niepełnosprawnościami.
• Rozgrywka: Gra toczy się na płaskim, prostokątnym boisku. Może być grana indywidualnie, w parach lub w drużynach.
• Kolejność rzutów: Zawodnicy wykonują rzuty na zmianę, starając się umieścić swoje kulki możliwie najbliżej białej. 
• Punktacja: Po zakończeniu rundy (end), punkty są przyznawane za każdą kulkę bliższą jackowi niż najbliższa kula przeciwnika. Mecz składa się z kilku rund.

Boccia przyczynia się do integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami, oferując im możliwość aktywnego uczestnictwa w rywalizacji sportowej.